Οι παίκτες της Εθνικής μας ομάδας μετέτρεψαν τη λύπη από το χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ σε κινητήριο δύναμη προκειμένου να φτάσουν στο θρίαμβο επί της Αγγλίας.
Είναι το τέλος του αγώνα με την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ και όλοι οι παίκτες της Εθνικής ομάδας ξεσπούν. Μπερδεμένοι και εκείνοι ανάμεσα στη χαρά για την τεράστια νίκη και τη λύπη για το χαμό του συμπαίκτη τους Τζόρτζ Μπάλντοκ. Ο Τάσος Μπακασέτας σηκώνει ψηλά τη φανέλα με το «Νο2» μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Από τα σκυμμένα κεφάλια στο ενός λεπτού σιγής , στην απόλυτη κυριαρχία. Η απόκρουση του Βλαχοδήμου στο σουτ του Μπέλιγχαμ στο 3ο λεπτό έδιωξε το αρχικό μούδιασμα.
Έκτοτε υπήρχε μόνο η Εθνική. Ο Κόλγουιλ έδιωξε πάνω στη γραμμή το μακρινό σουτ του Μπακασέτα, ενώ στο 11′ ο Μαυροπάνος σκόραρε, όμως καταλογίστηκε σε θέση οφσάιντ.
Στην επανέναρξη ο Παυλίδης κατάφερε να βρει τον τρόπο ανάμεσα σε 5 Άγγλους να τη στείλει στα δίχτυα. Και στη συνέχεια να αφιερώσει το τέρμα του στον άτυχο Μπάλντοκ.
Στο 59′ ο Μασούρας σκόραρε, ωστόσο ο επιθετικός της Μπενφίκα ήταν εκτεθειμένος στην αρχή της φάσης. Όπως και στο 84′. Ο Παυλίδης ήταν οφσάιντ και έτσι ούτε τότε έγινε το 0-2.
Το μούδιασμα επέστρεψε στο 87′, όταν ο κεραυνός του Μπέλιγχαμ έφερε το ματς στα ίσα. Οι Έλληνες όμως ήταν αποφασισμένοι. Στο 94′ ο Πέλκας εφόρμησε, κέρδισε όλες τις κόντρες, και άφησε τον Παυλίδη να πετύχει το πιο σημαντικό γκολ της ζωής του.
Η Ελλάδα «γονάτισε» την Αγγλία μέσα στο ναό του ποδοσφαίρου και φιγουράρει πρώτη στον όμιλό της. Ένα έπος που θα το θυμόμαστε για πάντα και που ο Μπάλντοκ θα καμαρώνει από εκεί ψηλά.
