«Ο κόσμος μου δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος» γράφει η σύντροφος του αδικοχαμένου Τζόρτζ Μπάλντοκ σε μια σπαρακτική ανάρτηση που έκανε στο ίνσταγκραμ για να πει το δικό της αντίο στον άνθρωπο της.
«Τζορτζ, αγάπη της ζωής μου, αδελφή ψυχή μου. Ο τέλειος μπαμπάς για το όμορφο αγόρι μας. Με συμπλήρωνες. Ήσουν ο κόσμος μου και ξέρω ότι ήμασταν ο δικός σου. Είσαι εδώ μαζί μου στο χαμόγελο του Brody, στα γέλια του και στην υπέροχη προσωπικότητα του. Ο κόσμος μου δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος, αλλά θα βρω τρόπο για τον Brody. Το υπόσχομαι. Σ’ αγαπώ για πάντα».
Την ανάρτηση της συνοδεύει και φωτογραφία με τους τρεις τους να χαμογελούν.
«Σε περιμέναμε να γιορτάσουμε μαζί τα πρώτα γενέθλια του γιου σου» είχαν γράψει νωρίτερα οι γονείς και τα αδέλφια του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή.
«Θα συνεχίσεις να ζεις μέσα από τον όμορφο γιο σου. Έπρεπε να πετάξεις σήμερα στην πατρίδα για να γιορτάσουμε μαζί τα πρώτα του γενέθλια, αλλά αντί γι’ αυτό θρηνούμε την απώλειά σου, αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειας του διεθνούς ποδοσφαιριστή.
Στην Αγγλία η κηδεία του Τζόρτζ Μπάλντοκ
Η κηδεία του Τζορτζ Μπάλντοκ θα πραγματοποιηθεί στα τέλη της ερχόμενης εβδομάδας στην Αγγλία, εκεί όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει ολόκληρη η οικογένεια του.
Αντιπροσωπεία του Παναθηναϊκού θα παραβρεθεί στο ύστατο χαίρε όπως και πολλοί συμπαίκτες του στην Εθνική.
«Τζορτζ ήσουν ο πιο ξεχωριστός πατέρας, αρραβωνιαστικός, γιος, αδελφός, θείος, φίλος, συμπαίκτης και άνθρωπος. Ο ενθουσιασμός και η προσωπικότητά σου έφεραν τόση αγάπη σε όσους είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν και σε όσους σε λάτρευαν από τις κερκίδες» σημειώνει η οικογένεια στην ανακοίνωσή της .
Ο ποδοσφαιρικός κόσμος αποχαιρετά τον δικό τους Τζορτζ
«Ήταν αδύνατο να μην τον αγαπάς» γράφουν οι συγγενείς του Μπάλντοκ και το επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο όλοι οι συμπαίκτες του νυν και πρώην. Από τον Φώτη Ιωαννίδη και τον Πέτρο Μάνταλο. Μέχρι τον Ντέλε Άλι, τον Χάρι ΜακΓκουάιερ και τον πρώην συμπαίκτη του στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, Όλι Μακ Μπέρνι.
Όλοι τους ανέβασαν φωτογραφίες όπως ακριβώς ήθελαν να τον θυμούνται. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.
«Ο George μας, ο συμπαίκτης μας, ο φίλος μας, ήταν και είναι οικογένεια μας… Και όταν ένα μέλος χάνεται, ένα κομμάτι λείπει και θα λείπει για πάντα», έγραψε ο Φώτης Ιωαννίδης.
Και ο Γκουστάβο Πογέτ τον αποχαιρέτησε με τη σειρά του. Άλλωστε ήταν εκείνος που ως ομοσπονδιακός τεχνικός πίσω στο 2022 κάλεσε για πρώτη φορά τον Μπάλντοκ στην Εθνική ποδοσφαίρου.
«Την αγάπη μου και τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του Τζορτζ και τους οικείους του. Είμαι συντετριμμένος. Αναπαύσου εν ειρήνη Τζορτζ».
Σε παλαιότερη συνέντευξη του μάλιστα, είχε αποκαλύψει πως ο Μπάλντοκ στην συγκλονιστική του εμφάνιση κόντρα στη Γαλλία, μαρκάροντας τον σπουδαίο Εμπαπέ έπαιζε τραυματίας με βαρύ διάστρεμμα και αφόρητους πόνους.
«Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς ήταν ο αστράγαλός του μετά το παιχνίδι, ούτε την επόμενη μέρα, μετά την πτήση για τη Γαλλία. Μαύρος και μπλε. Πρησμένος. Και μιάμιση μέρα μετά έπρεπε να παίξει απέναντι στον Εμπαπέ».
Και όχι απλά έπαιξε αλλά κατόρθωσε να «σβήσει» τον Κιλιάν Εμπαπέ για 104 λεπτά! Ένας πιστός στρατιώτης που πάλευε με τους τραυματισμούς, έσφιγγε τα δόντια και έδινε τον καλύτερο του εαυτό μέχρι τέλους.
«Το 90% των ανθρώπων θα έλεγε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Και συνεχώς μου έλεγε “κόουτς, θα είμαι εκεί, μην ανησυχείς”. Και δεν έπαιξε 20 λεπτά, δεν έπαιξε 60 λεπτά, έπαιξε 104 λεπτά, γιατί ο διαιτητής έδωσε 14 λεπτά καθυστερήσεις κόντρα στην ομάδα του Εμπαπέ. Τέτοιους παίκτες θέλω στην ομάδα μου».
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Τάσος Μπακασέτας στην συγκλονιστική του ομιλία στα αποδυτήρια παρότρυνε τους συμπαίκτες του να παίξουν όπως ακριβώς θα έπαιζε και ο Μπάλντοκ. Με ψυχή, πάθος και αυταπάρνηση…
«Ο Τζορτζ πάντα ήταν το παράδειγμα για αυτή την ομάδα. Έβαζε πιο πάνω την ομάδα από όλους και θυσίαζε ακόμα και τη σωματική του ακεραιότητα. Ο καθένας από εμάς ας θυσιάσει τον εαυτό του για να τον τιμήσουμε όπως του αξίζει».
Και τα παιδιά της Εθνικής μας χτες «έτρωγαν» σίδερα.
Βραδιές σαν και την χθεσινή είναι σπάνιες και μοναδικές… Από εκείνες που μένουν στην ιστορία και θα διηγούνται για δεκαετίες.
Γιατί εκείνο το ιστορικό βράδυ στο Γούμπλεϊ, τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να τους σταματήσει από το να τιμήσουν όπως ακριβώς ήθελαν τον αγαπημένο τους Γιώργο…
