O Σπύρος Μπιμπίλας πατά play και μιλά στο «Πάμε Δανάη!» για τα τραγούδια που τον σημάδεψαν και τι έχει να πει γι΄αυτά.
-«Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο»: «Θυμάμαι τον πρώτο μου παιδικό έρωτα, ένα κοριτσάκι που είχε παντρευτεί πολύ νωρίς και εγώ έκλαιγα πάρα πολύ».
-«Το όταν πετάς ψηλά»: «Μου θυμίζει μια δασκάλα μου που σε μια έκθεση έγραψα οτι θέλω να γίνω ηθοποιός και η δασκάλα μου τράβηξε το αυτί και μου είπε να διαλέξω ένα πιο ανδρικό επάγγελμα. Συνάντησα την δασκάλα μετά από χρόνια και μου ζήτησε συγγνώμη».
-«Το είναι το στρώμα μου μονό»: «Μου θυμίζει μια έκθεση που με ρώτησαν ποιον αγαπώ πιο πολύ τη μαμά ή τον μπαμπά και είπα την Αλίκη Βουγιουκλάκη τέτοια λατρεία της είχα».
-«Ένα πρωινό»: «Ήταν το τραγούδι που ακουγόταν σαν μουσική υπόκρουση, όταν έκανα σεξ για πρώτη φορά στη ζωή μου».
-«Καμαρούλα μια σταλιά»: «Μου θυμίζει τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα γιατί αυτός ο έρωτας στεγάστηκε σε μια καμαρούλα δύο επί τρία όταν ήμασταν φοιτητές. Με αυτόν τον δεκαετή έρωτα μου στην καμαρούλα έχουμε μια ατελείωτη φιλία και αγάπη, μόνο ο θάνατος θα μας χωρίσει».
-«Συ μου χάραξες πορεία»: «Μου θυμίζει τον δεύτερο μεγάλο μου έρωτα γιατί αυτός ο άνθρωπος με σημάδεψε θα ήθελα μέχρι το τέλος της ζωής μου να ξαναβρεθούμε».
-«Δώδεκα και ούτε ένα τηλεφώνημα»: «Το έχω βιώσει κι εγώ αλλά δεν το έχω μετανιώσει είναι ”χαραγμένο” στην καρδιά μου».
-«Ας ερχόσουν για λίγο»: «Σκέφτομαι οτι οι άνθρωποι ακόμα κι αν έχουν χωρίσει πρέπει να βρουν έναν κώδικα και να μπορούν να μιλήσουν και να ανταλλάξουν κι ένα φιλί. Θα ήθελα οι άνθρωποι που έχουν φύγει από τη ζωή μου να ερχόντουσαν για λίγο ξανά».
