Η Στέλλα Πλατάνου μίλησε στην «Κοινωνία Ώρα MEGA» για το περιστατικό που πέρασε με την υγεία τηςε
Στη γραμμή της εκκίνησης του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας στέκονται επαγγελματίες αθλητές και αθλήτριες αλλά και χιλιάδες δρομείς που πάνω από χρόνους και ρεκόρ παλεύουν για τους μεγάλους προσωπικούς στόχους. Ανάμεσα τους θα είναι και η αθλήτρια με το νούμερο 14412.
Πρόκειται για μία από τις ξεχωριστές συμμετοχές του 41ου Αυθεντικού. Μητέρα δύο παιδιών (ενός κοριτσιού και ενός αγοριού) από τη Χαλκιδική φλέρταρε με τον θάνατο σε μία στιγμή της καθημερινότητας της και η ζωή της άλλαξε για πάντα.
Η πρόκληση είναι μεγάλη και ο στόχος της συμμετοχής και του τερματισμού είναι αφιερωμένη σε όλους τους εγκαυματίες, στις πονεμένες ψυχές και ειδικά στην οργάνωση SALVIA που ιδρύθηκε από δύο εθελοντές στο Μάτι και υποστηρίζει ψυχολογικά και υλικά τους εγκαυματίες και παλεύει για τη βελτίωση του Συστήματος Υγείας και της θεραπείας και αποκατάστασης των εγκαυματιών στην Ελλάδα.
Η ιστορία της Στέλλας Πλατάνου – «Ένιωσα να καίγομαι…»
Έτρεξε για πρώτη φορά στο Μαραθώνιο της Αθήνας και για πρώτη φορά υπό το φως του ηλίου παρότι λόγω των σοβαρών εγκαυμάτων της αυτό απαγορεύεται αυστηρά.
«Είναι η δεύτερη φορά που τερματίζω σε Μαραθώνιο, είχα ξανατρέξει στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης το 2019. Μετά από τα εγκαύματα είναι η πρώτη φορά που τρέχω», τόνισε.
Για το ατύχημά της: «Έκανα αυτό που κάνει εκατομμύρια κόσμος στο σπίτι του καθημερινά. αγόρασα ένα μπουκάλι από το σούπερ μάρκετ που ήταν θειικό οξύ. Χωρίς να το γνωρίζω πήγα να αγοράσω ένα μπουκάλι αποφρακτικό, πήρα 2 μπουκάλια, το έβαλα στο στήθος μου, πήγα σπίτι και ακολούθησα προσεκτικά τις οδηγίες. Από πίσω έγραφε ότι περιέχει θειικό οξύ. Δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να μου προκαλέσει, δεν ήξερα την χημική ονομασία. Ακολούθησα πιστά τις οδηγίες, και έτσι όπως έριχνα αργά το υγρό μέσα στο σιφόνι του νεροχύτη έγινε μία πολύ μεγάλη έκρηξη και πετάχτηκε το υγρό πάνω στα πόδια μου», είπε αρχικά.
Και συνέχισε: «Κατευθείαν ένιωσα να καίγομαι άρχισε να λιώνει το παντελόνι μου. Άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου, έτρεξα στο μπάνιο, και ξέπλυνα αυτό που είχε πέσει πάνω μου. πέρασα πολύ δύσκολα γιατί μένω σε νησί, στην Αμμουλιανή και δεν μπορούσα να μεταφερθώ σε νοσοκομείο. Μου δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Μετά νοσηλεύτηκα στο ΑΧΕΠΑ και στο Παπανικολάου με σοβαρά εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού. Το υγρό αυτό που προμηθεύτηκα από το σούπερ μάρκετ, περιείχε θειικό οξύ 98% ήταν σχεδόν καθαρό βιτριόλι».
Για τον αγώνα δρόμου που έκανε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έκανε προπονήσεις ανέφερε πως,
«Μετά από έρευνα, αυτό που διαπίστωσα είναι ότι στην Ελλάδα πωλείται βιτριόλι ελεύθερα στην αγορά και στο ίντερνετ. Κάηκε όλο το μπροστινό τμήμα και των δύο ποδιών. Στην περίοδο αποθεραπείας μου, περίπου 2 ετών, φορούσα σιλικόνες και πιεστικά ενδύματα, 23 ώρες το 24ωρο, έκανα πάρα πολλές ενέσεις κορτιζόνης, θεραπείες. Δύο χρόνια τώρα δεν επιτρέπεται να βγω στον ήλιο. Στον Μαραθώνιο ήταν η πρώτη φορά που έτρεξα στον ήλιο. Προπονήσεις έκανα μόνο το βράδυ, ή το απόγευμα που δεν υπήρχε ήλιος και με μεγάλη δυσκολία, είχα πολλούς πόνους. Στον Μαραθώνιο πονούσα πολύ, αλλά δεν ήξερα εάν οι πόνοι είναι μυϊκοί ή από τα εγκαύματα».
«Αγαπώ το τρέξιμο. Μετά τα εγκαύματα γνώρισα την κ. Μαρίνα Καρύδα και τον Αλέξη Ανδρονόπουλο, είναι ιδρυτές στην Ελληνική Οργάνωση SALVIA BURN ASSOCIATION ΑΜΚΕ για το έγκαυμα και τους εγκαυματίες με στόχο την Υποστήριξη εγκαυματιών, την Πρόληψη και την βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης και αποκατάστασης στην Ελλάδα. όταν άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου, ζήτησα να βοηθήσω. Επειδή είμαι life coach πιστοποιημένη, ξεκίνησα να κάνω coaching σε άλλους εγκαυματίες. Μέσα από αυτή την αγωνία, ξεκίνησα να τρέχω ακόμα πιο πολύ. Κάποια στιγμή στο τρέξιμο, ήθελα να τρέξω στον Μαραθώνιο της Αθήνας φορώντας την μπλούζα της SALVIA για όλους τους εγκαυματίες. Όταν πέρασα από το Μάτι, συγκινήθηκα ήμουν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά», ανέφερε κλείνοντας.
