Ο θάνατός της, στα 91 της χρόνια, ρίχνει την αυλαία μιας ζωής που είχε τα πάντα. Από χαρές και επιτυχίες, μέχρι πίκρες, δυσκολίες και στεναχώριες που συγκίνησαν τα τελευταία χρόνια μια ολόκληρη χώρα.
Από τη γνωριμία με τον άντρα της ζωής της, στα μέσα της δεκαετίας του 50, στον γάμο τους το 1959 με την ίδια να ποζάρει ευτυχισμένη…στα επόμενα χρόνια αγκαλιά με τις 2 κόρες της που έμελλε να χάσει πρόωρα… κ από εκεί σε πρώτο πλάνο, να κάνει αυτό που ήξερε όσο λίγοι.
Η μαγειρική της βραβεύτηκε και συζητήθηκε, με την Βέφα Αλεξιάδου να καταξιώνεται επαγγελματικά εντός ακόμα και εκτός συνόρων.
Η Βέφα Αλεξιάδου, άφησε την τελευταία της πνοή το πρωί, στην Α’ Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη.
10 χρόνια μετά τον θάνατο της κόρης της Αλεξίας και 9 μετά τον χαμό της Άντζελας. Του δεύτερου παιδιού της.
Το πρώτο μεγάλο χτύπημα, η απώλεια που έμοιαζε να μην ξεπερνά ήταν ο θάνατος του συζύγου της το 2006.
Οι κόρες της Αγγελική και Αλεξία την ήθελαν κοντά τους, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, αλλά η Βέφα Αλεξιάδου προτιμούσε να μένει στη Χαλκιδική.
Οι απώλειες των δύο παιδιών της όμως, το 2014 και το 2024, ήταν χτυπήματα που ποτέ δεν ξεπέρασε.
Είχαν προηγηθεί δεκαετίες απόλυτης επαγγελματικής επιτυχίας. Η Βέφα Αλεξιάδου χαρακτηρίζεται ως η εθνική μας μαγείρισσα. Οι συνταγές της βραβεύονται, τα βιβλία της γίνονται ανάρπαστα και η ίδια εργάζεται στο Mega και όχι μόνο.
Έχει κάνει την αγάπη της για τη μαγειρική επάγγελμα και έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένη.
Η Βέφα Αλεξιάδου που γεννήθηκε στον Βόλο το 1933, σπούδασε χημικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, εργάστηκε για 13 χρόνια σε εταιρεία και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στη μαγειρική.
Η Βέφα Αλεξιάδου αυτοσχεδιάζει και δημιουργεί. Ανοίγει καταστήματα με είδη κουζίνας που πετυχαίνουν και κερδίζουν το στοίχημα με τους πελάτες για χρόνια.
Η ζωή της Βέφας Αλεξιάδου ήταν κάτι παραπάνω από έντονη. Με μεγάλες χαρές, αλλά και συμφορές που την αδύνατον να μην τη λυγίσουν.
Τα τελευταία της χρόνια έμενε στη Χαλκιδική, απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας και όταν έβλεπε το τέλος να πλησιάζει, είχε πει ότι περίμενε να σμίξει ξανά με τα παιδιά και τον άντρα της, που αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, στο ταξίδι της ζωής της.
