Φρικιαστικές εικόνες από τις φυλακές κολαστήρια Σεντνάγια του Άσαντ κατέγραψαν η απεσταλμένη του MEGA Βελίκα Καραβάλτσιου με τον Αντώνη Μισιρλή.
Περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι κρατούνταν υπό άθλιες συνθήκες μέχρι πριν λίγες ημέρες στις φυλακές Σεντνάγια, στην πιο διεφθαρμένη και βάναυση φυλακή της χώρας. Εκτιμάται ότι συνολικά βασανίστηκαν περισσότεροι από 160.000 άνθρωποι.
Η απεσταλμένη του MEGA στη Συρία Βελίκα Καραβάλτσιου με τον εικονολήπτη Αντώνη Μυσιρλή μπήκαν στην φυλακή που έχει χαρακτηριστεί ως στο ανθρώπινο σφαγείο του Άσαντ.
Με τους φακούς των κινητών, συγγενείς αναζητούν στα υπόγεια κελιά τους αγαπημένους τους που αγνοούνται. Ακόμα ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να βρεθεί, ένας ίχνος παρουσίας.
«Στο κελί 29 δεν υπάρχει καμία χαραμάδα πάνω. Μόνο αυτό το παραθυράκι που είχαν την δυνατότητα να ανοίξουν οι φύλακες από έξω για να μιλήσουν με τους κρατούμενους και μετά το κλείδωναν και πάλι. Βαριές κλειδαριές και άλλη μία κάτω. Υγρά κελιά, πολύ υγρασία», μεταδίδει η απεσταλμένη του MEGA.
Πρώην πολιτικός κρατούμενος περιγράφει στην Βελίκα Καραβάλτσιου την φρίκη που έζησε ο ίδιος και άλλοι συγκρατούμενοι του. Τα καθημερινά βασανιστήρια, τα ουρλιαχτά από τα διπλανά κελιά.
«Ήμουν φυλακισμένος εδώ για έναν χρόνο επειδή μιλούσα κατά του καθεστώτος. Έβγαζαν τα σώματά μας από το παραθυράκι της πόρτας. Τα μισά μας σώματα και μας χτυπούσαν. Ήρθα μετά από τόσα χρόνια να επισκεφτώ τις φυλακές. Νιώθω ότι έχω βγει θριαμβευτής», ανέφερε πρώην πολιτικός κρατούμενος.
Αντίστοιχες συνθήκες ακόμα και την ώρα του επισκεπτηρίου. Όπως λένε οι πρώην κρατούμενοι, στον χώρο του επισκεπτηρίου, από την μέσα μεριά έμπαιναν ο ένας δίπλα στον άλλο και αντίστοιχα από την εξωτερική πλευρά ήταν οι συγγενείς τους. Οι πρώην κρατούμενοι θα πουν στο MEGA ότι παρακαλούσαν τους συγγενείς τους να μην τους επισκέπτονται γιατί αυτό που ακολουθούσε μετά από κάθε επισκεπτήριο ήταν άγριοι βασανισμοί.
Στον προαύλιο χώρο των φυλακών, συγγενείς ψάχνουν για απαντήσεις. Αναζητούν τα ονόματα των δικών τους, στα βιβλία της φυλακής.
Ο Ισάμ έχει έρθει στη Δαμασκό προκειμένου να βρει τον 46χρονο αδερφό του, Αμάρ. Τον επισκέφθηκε στις φυλακές την τελευταία φορά το 2018.
«Ήρθα για να βρω κάποιον που μπορεί να ξέρει οτιδήποτε για τον αδελφό μου. Θέλω να μάθω που βρίσκεται. Αν είναι ζωντανός», είπε.
Το 2012 τους είχε δοθεί μία λίστα με ονόματα μεταξύ αυτών ήταν και οι δικοί τους άνθρωποι. Από τότε όμως δεν έχουν κανένα νέο τους, δεν μπόρεσαν να τους βρουν, κανένας δεν γνωρίζει για εκείνους.
Επιστροφή στην κανονικότητα;
Στη Δαμασκό οι κάτοικοι προσπαθούν να επιτρέψουν στην κανονικότητα.
Η ζωή δεν έχει πάρει τους κανονικούς της ρυθμούς. Τα καταστήματα δεν λειτουργούν κανονικά, κάποιο πλανόδιοι έχουν βγάλει πάγκους προκειμένου να μπορέσει ο κόσμος να μπορέσει να αγοράσει τουλάχιστον τα βασικά για να καταναλώσει τις επόμενες ημέρες.
Μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς για την πτώση του καθεστώτος Άσαντ , η αγωνία για το τι θα ακολουθήσει την επόμενη ημέρα.
