Στις 3 Σεπτεμβρίου δέκα ημέρες μετά την εξαφάνισή του, η σορός του άτυχου άνδρα βρέθηκε σε χαντάκι πλησίον της οδού Ζώτου 2,στα σύνορα Πατήσια με Γαλάτσι.
Ο Χρήστος Μάρκου παρέμεινε στα αζήτητα του νεκροτομείου Αθηνών για δυο βδομάδες.
Ήταν σε προχωρημένη σήψη και φορούσε μόνο το φανελάκι του. Δεν βρέθηκαν παπούτσια, τα γυαλιά μυωπίας που φορούσε πάντα και άλλα ρούχα, γεγονός που δημιουργεί ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου του.
«Με κάλεσαν από την αστυνομία και μου είπαν ότι βρέθηκε ένα πτώμα λίγο παραπάνω από το σπίτι του. Πήγαμε με τον πατέρα μου στην ιατροδικαστική υπηρεσία, δώσαμε γεννητικό υλικό και δυο τρεις μέρες μετά μας ειδοποίησαν ότι πρόκειται για τον αδερφό μου. Εγώ πήγα από την περιοχή και είναι κατοικήσιμη. Ήταν ανάμεσα σε μια πολυκατοικία και στο βράχο του βουνού. Με καλέσανε από την αστυνομία για κατάθεση και με ρωτήσανε αν θεωρώ πως πρόκειται για εγκληματική ενέργεια και τους είπα ότι αυτό εννοείται», λέει χαρακτηριστικά.
Όπως αναφέρει ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε και η τοποθεσία, που βρέθηκε το τσαντάκι του και ο τρόπος που παραδόθηκε στις Αρχές.
«Μας είχαν ενημερώσει την περίοδο που θεωρείτο αγνοούμενος ότι κάποιος το παρέδωσε σε ένα περιπολικό και τίποτα άλλο. Όπως έμαθα μετά, οτιδήποτε βρίσκουν ή τους δίνουν καταγράφουν ποιος το έδωσε και τι έγινε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έγραψαν τίποτα. Αυτό που με πονηρεύει είναι ότι και ζέστη να έκανε ο αδερφός μου δεν υπήρχε περίπτωση να βγάλει ούτε το φανελάκι του. Εδώ μιλάμε για όλα τα ρούχα του. Δεν μπορώ να φανταστώ τι έχει συμβεί αλλά μόνο το ότι βρέθηκε χωρίς τα ρούχα του και χωρίς το τσαντάκι του, με προβληματίζει. Δεν μου ζήτησαν καν το τηλέφωνό του. Εγώ δεν μπορώ να το ξεκλειδώσω αλλά να τους το πάω εκεί που είναι ειδικοί και να τα βρουν όλα», καταλήγει.
