Καλεσμένος στο «Buongiorno» ήταν σήμερα ο Νίκος Αναδιώτης.
Ο ευρωβουλευτής και γυμναστής μίλησε για την πορεία του και την απόφασή του να ασχοληθεί με την πολιτική.
«Δεν έχω πρόβλημα να έχω ανθρώπους «απέναντί» μου ή όχι. Έχει περάσει πλέον το στάδιο που να θέλω να είμαι αρεστός και αυτό βγήκε όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τηλεόραση. Μετά συνειδητοποίησα ότι δεν μπορείς να είσαι αρεστός σε όλους. Αποφάσισα να θέλω να πορεύομαι και να είμαι αρεστός σε ΕΝΑΝ και να είμαι μέσα μου καλά. Είναι θεμιτό να έχουμε και ανθρώπους μαζί μας ή απέναντί μας», είπε ο Νίκος Αναδιώτης.
Για την πολιτική: «Δεν είχα σκεφτεί το να ασχοληθώ με την πολιτική. Παρακολουθούσα την πολιτική επικαιρότητα, ποιος αποφασίζει για την ζωή μας. Οι γονείς μου ήταν αποθαρρυντικοί στο να είμαι στην πολιτική. Ο μπαμπάς είναι γιατρός και η μαμά οικιακά – και δυστυχώς είναι ένα επάγγελμα που τείνει να εξαφανιστεί. Στην εποχή μου «έπρεπε» να σπουδάσεις γιατρός ή πολιτικός μηχανικός. Επειδή είμαι σε επιτροπή στην Ευρωβουλή σε θέματα Παιδείας, πολιτισμού, έχω την απορία: γιατί τα παιδιά δεν θέλουν να πάνε σχολείο; Γιατί να μην το αλλάζουμε αυτό; Ήμουν συνεπής μαθητής αλλά δεν μου άρεσε το σχολείο. Πχ τώρα, τα αρχαία που δεν ήθελα να τα διαβάσω, ξέρω πλέον τι αξία έχουν. Νομίζω πως είμαι πιο αυστηρός από τον πατέρα μου, με τα παιδιά μου. Θέλω να έχουν αξίες»
Αναφορικά με την πίστη ο Νίκος Αναδιώτης υπογράμμισε: «Δεν είναι προσωπική επιλογή σου η πίστη, δεν ανακαλύπτεται, αλλά αποκαλύπτεται. Θεωρώ ότι ό,τι μου συμβαίνει στην ζωή είναι γιατί μου το επιτρέπει «κάποιος». Το παίρνω σαν δώρο. Υπήρχαν οι αρχές στο σπίτι σχετικά με την πίστη. Είμαι πιο αυστηρός στο θέμα της πίστης με τα παιδιά μου. δεν συνέβη κάτι στην ζωή μου για να γνωρίσω τον Θεό. Μου ήρθε ως κλίση από μόνη της και το πήρα στα σοβαρά. Ύστερα μελέτησα και έγινε κομμάτι της ζωής μου. τρία πράγματα δεν μπορείς να μου αφαιρέσεις: την γνώση μου, την πίστη μου και την αξιοπρέπειά μου».
«Θα έπρεπε να διακονούμε τον λαό, ακόμα και η πολιτική έχει περάσει λανθασμένα στην αντίληψη του κόσμου. οι πολιτικοί θα έπρεπε να υπηρετεί τον λαό. Προσευχήθηκα για την ψυχή του Κ. Σημίτη, αλλά ως πολιτικός δεν μου έχει αφήσει θετική εντύπωση. Δυστυχώς οι Έλληνες έχουμε κοντή μνήμη. Τι να πούμε, για τα εθνικά, για τα έργα που έγιναν κτλ; Δεν θα εξυμνήσω την πολιτική του, δεν τον στήριξα ποτέ, ωστόσο το 4ήμερο πένθος, είθισται», συμπλήρωσε.
Για την ζωή του ως ευρωβουλευτής: «έχω προσαρμοστεί σε αυτή την ζωή πια, αλλά προσπαθώ να συνηθίσω το μόνος μου. Το συζητήσαμε με την σύζυγό μου και είμαστε καλά με αυτό τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο. Με όλους τους Έλληνες ευρωβουλευτές έχουμε καλή σχέση. Δεν είμαι πιο κοντά με την Λατινοπούλου, καθόμαστε μαζί με όλους τους ευρωβουλευτές. Διαφωνούμε πολιτικά, δεν έχουμε «κάτι» με τον καθένα ως πρόσωπο».
