Αποκλειστική συνέντευξη στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα!» έδωσε ο ZAF.
Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε για τις διάφορες του Γιάννη με την περσόνα «ZAF», τη διαχείριση της γρήγορης δημοσιότητας και το bullying που βίωνε μικρός.
«Το καλλιτεχνικό όνομα ‘ZAF’ προέρχεται από το επίθετό μου, που είναι ‘Ζαφειρίου’. Με φώναζαν ‘ZAF’ οι κολλητοί μου όταν ήμουν μικρός σαν παρατσούκλι και το κράτησα γιατί μου θυμίζει εκείνη την εποχή. Η περσόνα ‘ZAF’ εμφανίζεται όταν έχω δουλειές να κάνω, μετά η περσόνα ‘κρεμιέται’ στην κρεμάστρα και είμαι απλά ο Γιάννης».
«Διαχειρίστηκα αναγκαστικά τη γρήγορη δημοσιότητά μου, αν και δεν ήμουν έτοιμος την προκείμενη στιγμή. Τη μία εβδομάδα ήμουν ένα παιδί στο δωμάτιό του και ανέβαζα covers στα social media και την επόμενη βρέθηκα πάνω στην σκηνή», λέει ο ίδιος.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή του με το τραγούδι
«Πήρα με ευχαρίστηση το πτυχίο στη νοσηλευτική απλά συνειδητοποίησα πως αν δεν ακολουθήσω αυτό που αγαπάω δεν θα είμαι ευτυχισμένος. Στην αρχή η οικογένειά μου δεν ήταν υποστηρικτική αλλά το δικαιολογώ γιατί είχαν το άγχος του να καταφέρω να βγάζω χρήματα και να ζω αξιοπρεπώς. Η οικογένειά μου αποδέχτηκε την απόφασή μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική όταν είδαν τη συνεργασία μου με τον Χρήστο Μάστορα».
«Με θυμάμαι από πολύ μικρή ηλικία να τραγουδάω», συμπληρώνει.
«Η καλύτερη συνεργασία μου είναι με την Ελένη Φουρέιρα γιατί ασχολούμαστε και οι δύο με την φρέσκια ποπ κουλτούρα».
Για το bullying
«Σε μικρή ηλικία είχα πέσει θύμα bullying από συμμαθητές αλλά και καθηγητές, έμπαινα στη διαδικασία να κλείνομαι στον εαυτό μου, ήταν πολύ δύσκολο. Για εμένα το σημαντικότερο είναι να μιλάς όταν βιώνεις κακοποιητικές συμπεριφορές και όχι να κλείνεσαι στον εαυτό σου όπως έκανα εγώ. Δεν ήθελα να το μοιραστώ με την οικογένειά μου».
Όπως λέει η μουσική τον βοήθησε να ξεφύγει.
«’Ταξίδευα’ και έφευγα από την πραγματικότητα και πήγαινα σε έναν κόσμο που δεν ίσχυε τίποτα από όλα αυτά. Συγκινούμαι όταν μου λένε άτομα πως τους έχει βοηθήσει η μουσική μου σε αυτό το κομμάτι γιατί ήμουν εγώ αυτό το παιδί κάποτε».
