Ένας εμβληματικός ιεράρχης με σπουδαίο κοινωνικό έργο εκοιμήθη. Όρθωσε το ανάστημα του απέναντι στη μισαλλόδοξία, ύψωσε τείχος αγάπης.
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, ο κατά κόσμον Αναστάσιος Γιαννουλάτος άφησε σπουδαίο ποιμαντικό και κοινωνικό έργο, διδάσκοντας την αγάπη, την αλληλεγγύη και την προσφορά στον συνάνθρωπο.
Πολλοί χαρακτήρισαν την ανασύσταση της Εκκλησίας της Αλβανίας θαύμα. Ο Αναστάσιος βρέθηκε στο τιμόνι της για 32 συνολικά χρόνια, από το 1992, προκρίνοντας την ενότητα και τον αλληλοσεβασμό. Έχτισε δρόμους, γέφυρες, πρωτοστάτησε στην ανέγερση εκκλησιών, νοσοκομείων, σχολείων, οικοτροφείων και εκπαιδευτηρίων. Πάντα δίπλα στον άνθρωπο, πάντα δίπλα στους απόκληρους και τους φτωχούς.
Κατά την πολύχρονη παρουσία του, συνέβαλε στην ανοικοδόμηση 150 και πλέον ναών, στην αναστήλωση 70 μοναστηριών, πολιτιστικών μνημείων και εκκλησιών.
Το 1960 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1964 Αρχιμανδρίτης. Πραγματοποίησε ιεραποστολικές εξορμήσεις στην Αφρική, ωστόσο αναγκάστηκε να φύγει όταν προσβλήθηκε από ελονοσία.
Κατά την παρουσία του στην Αφρική χειροτόνησε 623 Αφρικανούς κληρικούς, ενώ προώθησε τις μεταφράσεις της Θείας Λειτουργίας σε 4 αφρικανικές γλώσσες, μεριμνώντας παράλληλα για την ανέγερση ναών, ιεραποστολικών σταθμών και σχολείων.
Πριν από κάποια χρόνια, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ», ο Αναστάσιος επέλεξε να βάλει ο ίδιος τίτλο στη ζωή του «ΨΊΘΥΡΟΣ ΑΓΆΠΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΊΑΣ ΜΈΣΑ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΌΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΏΝΙΟ».
Ο Πύρρος Δήμας για το έργο & την κληρονομιά του Αρχιεπισκόπου
Ο Ολυμπιονίκης και Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, Πύρρος Δήμας μίλησε στις «Εξελίξεις Τώρα» για τον χαμό του Αρχιεπισκόπου.
«Τον θυμάμαι πάντα γλυκομίλητο, πάντα με τον καλό του λόγο. Πάντα με έλεγε ΄παιδί μου΄. Δύσκολη μέρα για όλους. Σε καθεστώς Χότζα με διαλυμένη την εκκλησία, ήρθε ο Αναστάσιος και αναστήλωσε την Ορθοδοξία στην Βόρεια Ήπειρο, εκκλησίες, μνημεία, ιδρύματα. Βοήθησε πολύ κόσμο, πολλούς φτωχούς. Ήταν ενωτικός. Έχτισε έναν τοίχο αγάπης. Ήταν ένας άνθρωπος χαρισματικός που για εμένα ήταν Άγιος. Ήμασταν τυχεροί που τον είχαμε και εμείς οι Βορειοηπειρώτες και οι Αλβανοί».
