Καλεσμένη στην εκπομπή «Buongiorno» ήταν το μεσημέρι της Τρίτης η Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου.
Η νεαρή ηθοποιός και mezzo-soprano που πρωταγωνιστεί στη σειρά «Η Μαρία που έγινε Κάλλας», μίλησε για τον ρόλο της και τα γυρίσματα.
«Είμαι στις σπουδές, θα τελειώσω σε έναν χρόνο, δύο. Δεν με είχα ξαναδεί ποτέ στον φακό».
«Είναι μια τεράστια ευκαιρία για μένα να δουλέψω με τόσο καλούς καλλιτέχνες, φιλικούς ανθρώπους», λέει η ίδια.
«Πήγε αυτόματα και χαίρομαι πολύ για αυτό που έγινε, δεν το περίμενα ούτε εγώ από τον εαυτό μου».
«Θέλαμε να είμαστε όσο μπορούμε πιο προσεκτικοί με αυτά τα στοιχεία που έχουμε», συμπληρώνει.
Όπως λέει η ίδια:
«Προσπάθησα όσο περισσότερο μπορούσα και είχα στο μυαλό μου να ξεκινήσω με ένα κορίτσι 14 ετών. (…) Με ό,τι πληροφορία είχα και ό,τι λογική είχα, πήγα στα 14, στα 15, να υπάρχει μια εξέλιξη γιατί δεν ήταν η Κάλλας που ξέρουμε, ήταν η αρχή της Μαρίας. (…) Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι ένας άνθρωπος μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά με τόσες δυσκολίες μπροστά του, και να φτάσει στην απόλυτη κορυφή».
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο γύρισμα που κλήθηκε να κάνει;
«Η μόνη μέρα που έφυγα και ήμουν αρκετά θορυβημένη ήταν αυτό το γύρισμα που περίμενα πάρα πολύ, πώς θα κλάψω εγώ όταν πεθάνει ο Ρόμπερτ στις ράγες. Εκεί ήταν ένας μεγάλας προβληματισμός το πώς θα γίνει τότε, από την αρχή των γυρισμάτων σκεφτόμουν όταν έρθει αυτή η μέρα. Ήταν δύο εβδομάδες πριν τη λήξη των γυρισμάτων γιατί τα γυρίσματα έχουν ολοκληρωθεί, και έρχεται αυτή η μέρα, εκεί πέρα ξεκινάω να κλαίω ξαφνικά, όταν πεθάνει στα χέρια μου ο Ρόμπερτ, μετά από κάποια ώρα δεν μπορούσα να σταματήσω, ήταν κάτι σαν κρίση πανικού, συναισθημάτων. Εκεί μπήκα σε αυτό που δεν πρέπει να μπαίνεις. Μετά από αυτήν την σκηνή, μου είπαν και τα παιδιά στο σετ ότι όλοι ήταν με έναν κόμπο στο στομάχι».
«Το άγχος μου όταν βγήκε η ‘Κάλλας’ ήταν το τι θα πω εγώ στον εαυτό μου γιατί πιστεύω ότι είμαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού μου. Του βάζω ένα 9 στα 10», καταλήγει.
