Η Λένα Μαντά ήταν η σημερινή καλεσμένη στο «Buongiorno».
Η συγγραφέας μίλησε για την κοσμοθεωρία της αλλά και για την απώλεια του συζύγου της.
«Δεν πήρα ακριβώς αποφάσεις τον τελευταίο χρόνο, «έρχονταν και με έβρισκαν» πράγματα. δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς κάποιος τι «τράκο» ήταν η απώλεια του συζύγου μου. δεν είναι ακριβώς ότι «έχασα» τον σύζυγο μου. το ήξερα ότι θα «φύγει», έναν χρόνο μετρούσα μέρα μέρα. Είχα σταματήσει να κοιμάμαι τα βράδια, από τον νου μου να μην γίνει κάτι. Κάναμε σχέδια με τον σύζυγό μου ότι θα πηγαίναμε ταξίδι, δεν είχε καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του και την αγωνία μου. Και μετά την επέμβαση που έκανε, ήταν λειτουργικός. Μετά «παντρευτήκαμε» και το οξυγόνο, και στην συνέχεια περιμέναμε την ανακοπή, και ενημέρωσα και τα παιδιά μου. Μέχρι και το τέλος του δεν μου ανέφερε ποτέ κάποια σκέψη του για τον θάνατο. Το ήξερε και δεν το έλεγε. Μετά την απώλειά του, έπρεπε να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι με είχε «κακομάθει». Τα είχε αναλάβει όλα εκείνος και εγώ έγραφα. Ήταν ο πρώτος και μεγαλύτερος θαυμαστής μου», είπε αρχικά η Λένα Μαντά.
Και συνέχισε: «Από παιδί αισθανόμουν «περιττή» στους γονείς μου. Δηλαδή ότι δεν χωρούσα στην ζωή τους. Με είχαν κάνει «μπαλάκι» και με «πάρκαραν» όπου μπορούσαν. Θεωρώ πως στο τέλος, μου έκανε καλό αυτό, γιατί κατάλαβα τι «χτίστηκε από πίσω». Στα 18 μου γνώρισα τον σύζυγό μου και ήμουν το Α και το Ω του, η απόλυτη προτεραιότητά του. ο Γιώργος ήταν το «βουτυράκι» της οικογένειας παρά την «σκληρή» όψη του, και εγώ η τσαούσα. Όσο ζούσε ο Γιώργος με επηρέαζε, τώρα επέστρεψα στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Όταν πέθανε ο Γιώργος έπρεπε να επαναφέρω την ζωή μου. Η αγάπη της μητέρας μου ήταν εκρηκτική και είχε πολλή καταπίεση».
Το νέο βιβλίο της Λένας Μαντά ονομάζεται «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Η επόμενη γενιά» και αποτελεί την συνέχεια της ιστορίας που αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες.
