Στα σπαρακτικά δάκρυα του Κώστα Κόκλα και του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου που συνεργάστηκαν κατ’ επανάληψη μαζί της, στη θλίψη της Ζέτας Μακρυπούλια που ήταν αδύνατον να κρύψουν τα γυαλιά της και στη συντριβή του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη, συμπυκνώνεται ο πόνος της απώλειας της Καίτης Κωνσταντίνου.
Τραγικές φιγούρες στην κηδεία της ηθοποιού, η μητέρα και η αδερφή της. Λόγια παρηγοριάς για εκείνες, ήταν αδύνατον να ειπωθούν το μεσημέρι.
Η τελευταία πράξη του δράματος, παίχτηκε το μεσημέρι στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, στη Ροδάνθη του Αιγίου, με στενούς συγγενείς και φίλους της Καίτης Κωνσταντίνου, να ξεσπούν με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.
Η ηθοποιός ανέβαινε τα τελευταία χρόνια τον δικό της Γολγοθά στη μάχη που έδινε με τον καρκίνο. Χωρίς ποτέ να μιλήσει δημόσια για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε. Χωρίς ποτέ, όπως έλεγαν συνάδελφοί της, να ψάξει για δικαιολογίες. Ήθελε να παλέψει και παράλληλα να συνεχίσει τη δουλειά της. Όπως και έκανε.
Η κατάσταση της υγείας της Καίτης Κωνσταντίνου επιδεινώθηκε πριν από 10 ημέρες. Η είδηση του θανάτου της, προχθές το βράδυ, σκόρπισε θλίψη σε ολόκληρη τη χώρα.
Όταν η ίδια άρχισε να συνειδητοποιεί ότι το τέλος της πλησίαζε, ζήτησε να ταφεί δίπλα στον πατέρα της, που είχε χάσει στα 8 χρόνια της ζωής της. Αν και ορφανή δούλεψε και κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά, σε μια σειρά από όνειρα.
Η Καίτη Κωνσταντίνου είχε τελειώσει τη Φιλοσοφική, είχε εργαστεί ως φιλόλογος, αλλά από τα νεανικά της χρόνια, το πάθος της για την υποκριτική ήταν άσβεστο.
Οι ατάκες και η ερμηνεία της, στη σειρά «Εγκλήματα», άφησαν εποχή.
Οι συμπρωταγωνιστές της, σε εκείνη τη σειρά, ήταν το μεσημέρι στο Αίγιο, για να την συνοδέψουν στην τελευταία της κατοικία.
Με τον δυναμισμό, το ταλέντο και την ποιότητα του χαρακτήρα της, κατάφερε να κάνει φίλους στη δουλειά και να γνωρίσει την καταξίωση.
Τα τελευταία χρόνια πάλευε με έναν επιθετικό καρκίνο και είχε σταθερά δίπλα της, τη μητέρα και την αδερφή της.
Η νύχτα που έρχεται θα είναι ίσως η πιο δύσκολη για τη μητέρα και την αδερφή της. Για τους δικούς της ανθρώπους, που προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το τραγικό χτύπημα της μοίρας.
