Οι πρώτες νίκες
Τον Νοέμβριο του 1820 ο Παπαφλέσσας φτάνει στην Πελοπόννησο για να μεταφέρει την εντολή της Επανάστασης. Τον Δεκέμβριο πηγαίνει να ξεσηκώσει την Ύδρα. Εκεί, ένας από τους προεστούς, μόλις άκουσε το όνομα αναφώνησε: «Αν είναι αυτός που τον ξέρουμε με το όνομα Παπαφλέσσας, χαθήκαμε!» Μια νύχτα στις αρχές του Ιανουαρίου του 1821 ο Παπαφλέσσας αποβιβάστηκε στην Αργολίδα, έφθασε μέχρι τη Βοστίτσα (Αίγιο), όπου δημιούργησε έναν ευρύ κύκλο οπαδών στους οποίους μιλούσε ανοικτά πλέον για την εξέγερση. Έντρομοι οι πρόκριτοι, αποφάσισαν να συνέλθουν το συντομότερο σε μυστική σύσκεψη για να ενημερωθούν από τον ενοχλητικό Φιλικό. Ο «διαβολόπαπας», όπως τον έλεγαν, τους ανακοίνωσε ότι θα ξεκινούσε τον Αγώνα μόνος του και αποχώρησε από τη συνέλευση εκτοξεύοντας την απειλή: «Όποιον πιάσουν οι Τούρκοι χωρίς όπλα, ας τον σκοτώσουν». Και, στις 6 Ιανουαρίου 1821, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, προερχόμενος μυστικά από τη Ζάκυνθο, πατούσε ξανά τα χώματα του Μωριά. Το ξέσπασμα της Επανάστασης ήταν πλέον θέμα χρόνου. Όπως και οι πρώτες μεγάλες νίκες της.
