EPISODE 129

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ 

Τίτλος: Κορίτσια που μεγάλωσαν νωρίς

3 "σπίτια", 3 κορίτσια, 3 αντιπροσωπευτικές ιστορίες εγκατάλειψης

«Αυτό που θέλω δεν μπορεί να μου το δώσει κανένα ίδρυμα.

Θέλω κάποιον να τον φωνάζω μαμά και μπαμπά»

Περίληψη: Οι «Πρωταγωνιστές» στο MEGA συνεχίζουν την έρευνα για τα παιδιά που ζουν σε ιδρύματα, παρουσιάζοντας, σε αυτή τη δεύτερη εκπομπή, ιστορίες κοριτσιών που μεγάλωσαν νωρίς.

  • Τι προσφέρει λοιπόν η Πολιτεία σε ένα παιδί που πρέπει να αποχωριστεί τους γονείς του, είτε γιατί εκείνοι δεν μπορούν να το φροντίσουν, είτε γιατί τα δικαστήρια κρίνουν ότι πρέπει να απομακρυνθεί από το σπίτι του;
  • Πού πάνε αυτά τα παιδιά όταν πια ενηλικιωθούν, τι λύσεις έχουν;
  • Πώς θα προστατευθούν τα παραμελημένα και πολλές φορές κακοποιημένα παιδιά, μέσα στην οικονομική κρίση;
  • Με ποιο τρόπο μπορούν να βοηθήσουν οι εθελοντές;

Ο Σταύρος Θεοδωράκης και οι συνεργάτες του έζησαν από μια μέρα σε τρία διαφορετικά ιδρύματα προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν τις κουβέντες των παιδιών και να βγάλουν συμπεράσματα για τις συνθήκες που τα έφεραν σε αυτή τη θέση.

Μεταξύ άλλων στην εκπομπή μιλούν:

– η Λίζα, 16 χρόνων

Η Λίζα έχει κακοποιηθεί από τον πατέρα της και έχει δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Ζει σε ιδρύματα 13 από τα 16 χρόνια της ζωής της. Τώρα ζει στην «Αγία Βαρβάρα», δεν θέλει όμως να έχει φίλους, νιώθει προδομένη από τους ανθρώπους και το μόνο που της αρέσει είναι να παίζει κιθάρα στο δωμάτιο της.

– η Βάνια, 22 χρόνων

Η Βάνια μεγάλωσε στον «Καλό Ποιμένα» δίπλα στις γραμμές του τρένου, στα Καμίνια του Πειραιά. Εκεί την πήγε η μητέρα της γιατί κάποια στιγμή αποφάσισε ότι δεν θα μπορούσε να την μεγαλώσει μόνη της. Δεν είχε σύζυγο και η Βάνια δεν είχε πατέρα. «Μια ανύπαντρη μητέρα σε γειτονιά του Ρέντη ήταν μεγάλο σκάνδαλο» λέει σήμερα η Βάνια προσπαθώντας να δικαιολογήσει την επιλογή της μητέρας της.

– η Μαρία, 23 χρόνων

Η Μαρία γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ρουμανίας, υιοθετήθηκε από μια ελληνική οικογένεια κι έζησε για πολλά χρόνια σε ένα αγρόκτημα μιας επαρχιακής πόλης χωρίς να πηγαίνει σχολείο και χωρίς να έχει επαφή με άλλους ανθρώπους εκτός από τους θετούς της γονείς. Μόλις ενηλικιώθηκε το έσκασε, ήρθε στην Αθήνα και ζήτησε προστασία στο «Χαμόγελο του Παιδιού». Για την απόφαση της μητέρας της να την δώσει για υιοθεσία λέει: «Την αγαπάω την μαμά μου και θεωρώ ότι μια μητέρα για να αποχωριστεί το παιδί της πρέπει να το αγαπάει πάρα πολύ».

Η έρευνα των «Πρωταγωνιστών» διεξήχθη:

Στην Στέγη Ανηλίκων Πειραιά «Ο Καλός Ποιμήν» του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Την «Αγία Βαρβάρα» στη Νέα Σμύρνη – παράρτημα του Κέντρου Προστασίας του Παιδιού «Η Μητέρα».

Και σε ένα από τα σπίτια της οργάνωσης «Χαμόγελο του Παιδιού», που σήμερα προσφέρει φροντίδα σε 45.000 παιδιά.

Απόρρητο