ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Τίτλος: Οδοιπορικό στα χωριά της Ηπείρου
Περίληψη: Ιστορίες γυναικών της Ηπείρου θα παρουσιάσουν οι «Πρωταγωνιστές», στο MEGA. Γυναίκες στα χωράφια, στα σπίτια, στους φούρνους, στους στάβλους, στα χασάπικα, στην Λίμνη, στα εργαστήρια του ασημιού.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ταξίδεψε στην ‘Ηπειρο τις πρώτες μέρες της άνοιξης και οι κάμερες της εκπομπής κατέγραψαν τη ζωή στα Γιάννενα, το Νησί, το Πάπιγκο, το Μάζι, την Ελάτη, το Καπέσοβο, τον Παρακάλαμο, την Δωδώνη, την Ντραμπάτοβα.
Οι «Πρωταγωνιστές» παρουσιάζουν:
– Δάφνη Δήμου, Μεγάλο Πάπιγκο
Μισή Ολλανδή, μισή Ελληνίδα που εκτρέφει πουλάρια και διοργανώνει εκδρομές στο βουνό γι’ αυτούς που αγαπούν τα άλογα και την άγρια φύση.
«Ο αρχηγός στο κοπάδι είναι πάντα η φοράδα. Ο αρσενικός έχει μόνο δύο πράγματα στο μυαλό του, το σεξ και το φαγητό, όπως συμβαίνει και με τον άνθρωπο».
– Ιωάννα Λάππα, Μάζι Κόνιτσας
Είναι 28 χρόνων, έχει 2 παιδιά και 212 πρόβατα. Τα αρμέγει δυο φορές την ημέρα, τα ξεγεννά, τα φροντίζει, τους κόβει τα νύχια και το βράδυ στους στάβλους τους βάζει ηπειρώτικη μουσική.
«Δεν έμεινα εδώ με το ζόρι. Ο πατέρας μου ήθελε να πάω να σπουδάσω, εγώ όμως αγαπούσα τα ζώα. Η Αθήνα με τρομάζει».
– Γιώτα Στεφανοπούλου, Ελάτη
‘Αφησε την Θεσσαλονίκη για ένα χωριό 10 κατοίκων που δεν έχει ούτε περίπτερο. Και κάθε Μάη, στην κουρά των προβάτων παίρνει το μαλλί, το πλένει, το λανάρει και φτιάχνει κουρελούδες, κιλίμια, κασκόλ, καπέλα και τσάντες.
«Βάφω με τα χρώματα της φύσης όπως με έμαθαν οι γιαγιάδες της Ηπείρου. Κίτρινο από το πράσινο τσάι, καφέ από τα καρύδια, πορτοκαλί από τα άνθη της ντάλιας».
– ‘Ελλη και Γιάννα Παπαγεωργίου, Καπέσοβο
Κόρες του καθηγητή Θουκυδίδη που είναι γνωστός για την προσπάθεια του να αναπτυχθούν τα Ζαγοροχώρια με σεβασμό στην παράδοση τους. ‘Ανοιξαν έναν ξενώνα κι ένα μαγαζάκι πάνω στον παλιό πηγάδι του χωριού όπου προσφέρουν ότι φτιάχνετε με τα χέρια από μαρμελάδες, τσίπουρο, τραχανά μέχρι κολιέ και λαμπάδες για την Λαμπρή.
«Τους Ζαγορίσιους μας κατηγορούν για τσιγκούνηδες. Δεν είμαστε όμως τσιγκούνηδες, είμαστε οικονόμοι. Σε αυτόν τον φτωχό τόπο μαθαίνεις ότι για να επιβιώσεις πρέπει να αξιοποιείς ότι σου προσφέρει η φύση».
– Ελένη Σιούτα, Παρακάλαμος
Μητέρα τριών παιδιών και κρεοπώλισσα του χωριού. Φτιάχνει λουκάνικα με πράσο και πάπρικα και είναι περήφανη για το χωριό της, την Φούρκα Κόνιτσας, «εκεί που πολέμησε η γυναίκα της Πίνδου».
«Το καλό αρνί είναι αυτό που ξέρεις την μάνα του και τον πατέρα του. Που γνωρίζεις δηλαδή που έχει μεγαλώσει και τι έτρωγε».
– Σοφία Μωυσίδου, Γιάννενα
Η Σοφία συνεχίζει την τέχνη της αργυροχοΐας στα εργαστήρια ασημιού στο Κέντρο Παραδοσιακής Βιοτεχνίας Ιωαννίνων. Μια τέχνη που έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο ο Ηπειρώτης Σωτήρης Βούλγαρης, ιδρυτής του διάσημου οίκου Bulgari.
«Μπορεί κάποιοι να ψάχνουν ακόμα τον θησαυρό το Αλί Πασά, ο πραγματικός θησαυρός όμως είναι η τέχνη της αργυροχοΐας που μας άφησε ο Αλί Πασάς».
– Αθηνά Κολιονάσιου, Γιάννενα
Οι γονείς της ξεκίνησαν από έναν φούρνο και σήμερα η κόρη έχει μια μεγάλη εξαγωγική επιχείρηση μπακλαβά. Αυστραλία, Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες, Βόρεια Ευρώπη. Σε κάποιες χώρες μάλιστα που δεν έχουν συνηθίσει την γεύση του βουτύρου στέλνουν μπακλαβά – λάιτ.
«Ο μπακλαβάς είναι το γλυκό που έδιναν οι μάνες στους γιους που έφευγαν για δουλειές στο εξωτερικό, γιατί άντεχε και δεν ήθελε ψυγείο. Το κουβαλούσαν στις τσάντες τους ένα χρόνο».
– Ευαγγελία Χρύση, Δωδώνη
Πρωταθλήτρια Ελλάδος στην πάλη μέχρι πρόσφατα, δουλεύει τώρα στο εργοστάσιο της «Δωδώνης». Εκεί που καθημερινά φτάνει το γάλα 7.000 παραγωγών της Ηπείρου και εκεί που μετά από μερικούς μήνες ωρίμανσης παράγεται η διάσημη φέτα.
«Η γιαγιά μου τυροκομούσε. Θυμάμαι τις γεύσεις και τις μυρωδιές από τα φτωχικά σπίτια του χωριού. Η γυναίκα της Ηπείρου έχει μάθει να παλεύει».
– Τασία Γκίνη, Νησί Ιωαννίνων
Η πρόεδρος των Ψαράδων της Λίμνης των Ιωαννίνων μιλάει για τους θρύλους της κυρά – Φροσύνης που θα ακούσει κανείς στο Νησί. Με την παραδοσιακή βάρκα που υπάρχει μόνο στην Λίμνη και έχει δυο πλώρες – για να μπαίνει και να βγαίνει εύκολα στους καλαμιώνες – ψαρεύει κάθε ξημέρωμα παρέα με τον άντρα της. Αυτή στο τιμόνι και ο άντρας στο κουπί.
«Κάποτε η Λίμνη είχε πολύ ψάρι. Λιγόστεψε μαζί με τους ανθρώπους που έφυγαν σιγά σιγά από το Νησί. Τώρα με την κρίση όμως γυρνάνε πίσω. Φτιάχνουν τα σπίτια των πατεράδων τους και επιστρέφουν».
