Υποδομές που δεν αντέχουν, νησιά που δε χωράνε άλλους και επισκέπτες που δεν έχουν τις παροχές που επιθυμούν. Ο υπερτουρισμός κατατρώει τα νησιά.
«Όταν αυξάνεις τον αριθμό των επισκεπτών 20 φορές πάνω… Τι είδους υποδομές χρειάζεσαι για έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό τουριστών;», λένε οι επιχειρηματίες.
Στη Σαντορίνη, πρόταση του δήμου είναι να περιοριστούν οι ημερήσιοι επισκέπτες από τις κρουαζιέρες, σε 8.000 από 17.000 που καταφθάνουν σήμερα.
Οι ντόπιοι ταλαιπωρούνται, ενώ ακόμα και οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που επωφελούνται από τον τουρισμό, ανησυχούν για τα προβλήματα που θα συναντήσουν στο άμεσο μέλλον.
«Υπάρχει έλλειψη υποδομών», λέει ο επιχειρηματίας, Αλέξανδρος Πελακάνος.
Μύκονος
Μύκονος, 00.00 το βράδυ. Τα Ματογιάννια γεμίζουν ασφυκτικά.
«Εδώ δεν υπάρχουν υποδομές για τους εργαζόμενους. Μένουν 4 και 5 μέσα σε τρώγλες. Ένας σερβιτόρος, απασχολείται και εξυπηρετεί 60,70, 80 πελάτες. Δεν υπάρχουν σωστές παραδοχές. Εκεί λοιπόν πραγματικά το τουριστικό προϊόν της χώρας κινδυνεύει. Όλα αυτά θα τα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια», λέει ο γενικός γραμματέας της πανελλήνιας ομοσπονδίας εργαζομένων επισιτισμού και τουρισμού, Δημήτρης Κουτούκης.
Στη Μύκονο, τη Σαντορίνη και την Αντίπαρο κρούουν τον κώδωνα για το θέμα του νερού, ενώ στην Κρήτη και την Πάργα έχουν μετατρέψει ακόμα και τα πάρκινγκ σε Airbnb, με την τιμή της κατοικίας να αυξάνεται δραματικά για τους ντόπιους και το ερώτημα να είναι επιτακτικό: τι τουρισμό θέλουμε και πόσο αντέχουμε;
Οι επαγγελματίες του τουρισμού δεν αποκλείουν πως σύντομα στα ελληνικά νησιά θα δούμε εικόνες σαν κι αυτές από τη Βαρκελώνη, την Ίμπιζα, τη Μαγιόρκα και τα Κανάρια νησιά, με τους ντόπιους να επαναστατούν ενάντια στο προϊόν που έως τώρα αποζητούσαν.
