Η υπόθεση του 45χρονου αστυνομικού έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Τα μεγάλα θύματα της υπόθεσης είναι τα 5 ανήλικα παιδιά του, που μεταφέρθηκαν με εισαγγελική εντολή σε παιδιατρικό νοσοκομείο της Αττικής.
«Σαφώς και τα παιδιά, κάθε μέρα που περνάει, γίνονται όλο και πιο επιθετικά. Γιατί για αυτά έχει ανατραπεί όλος ο κόσμος. Συνεχώς υπάρχει ένας αστυνομικός με πολιτικά που τα προσέχει, στο μικρό παιδάκι 2 ετών έχουμε μία αποκλειστική όλο το 24ωρο. Και τα παιδιά τα οποία είναι βασανισμένα βγάζουν επιθετικότητα, βγάζουν οργή μέρα με την ημέρα. Κακοποιήθηκαν από τους δικούς τους κατ’ εξακολούθηση», δήλωσε ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος.
Το διαχρονικό πρόβλημα των «παρκαρισμένων» παιδιών στα νοσοκομεία
Αυτή η υπόθεση ανοίγει τη συζήτηση για το διαχρονικό πρόβλημα με τις προνοιακές δομές στη χώρα μας.
«Είναι όνειδος για το κράτος πρόνοιας. Πηγαίνουν εκεί υποτίθεται για εξετάσεις, οι οποίες ολοκληρώνονται σε 1-2 μέρες και επειδή δεν υπάρχει προνοιακή δομή να τα φιλοξενήσει, παραμένουν εκεί για μήνες ολόκληρους», συνέχισε ο κ. Γιαννάκος.
67 παιδιά «παρκαρισμένα» στα παιδιατρικά νοσοκομεία
Αυτή την στιγμή στη χώρα 67 παιδιά είναι «παρκαρισμένα» σε νοσοκομεία της χώρας.
Η παραμονή των παιδιών σε ένα τέτοιο περιβάλλον έχει άμεσες επιπτώσεις στη συμπεριφορά τους.
«Το παιδί όταν βιώνει τέτοιες συνθήκες δεν έχει ευθύνη. Θυματοποιείται δευτερογενώς το παιδί από το γεγονός ότι δεν έχουμε καταφέρει ως κράτος να δημιουργήσουμε αυτές τις υπηρεσίες που θα μπορούν να παρέχουν σωστές και σταθερές υπηρεσίες προς τα παιδιά», υπογράμμισε η κ. Αθανασίου, Πρόεδρος Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών.
Ποια είναι όμως η λύση;
«Η αναδοχή, η επείγουσα αναδοχή και η υιοθεσία. Όμως σε τέτοιες επείγουσες περιπτώσεις το παιδί θα έπρεπε να φιλοξενείται άμεσα σε μία οικογένεια που είναι επαρκώς εκπαιδευμένη με αυτόν τον σκοπό και ακολούθως να πηγαίνει στο νοσοκομείο για να γίνουν οι εξετάσεις οι απαιτούμενες», ανέφερε για το θέμα η κ. Αθανασίου.
Τα παιδιά του 45χρονου αστυνομικού είναι τα μεγάλα θύματα και η περίπτωσή τους αναδεικνύει τα μεγάλα κενά στο σύστημα παιδικής πρόνοιας.
Η δευτερογενής κακοποίηση που δέχονται αυτά τα παιδιά και όλα τα υπόλοιπα που ζουν σε αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να ηχήσει ως ηχηρό καμπανάκι ώστε η Πολιτεία να δημιουργήσει ένα πλέγμα προστασίας των ανηλίκων.
