Ως αναβλητικότητα ορίζεται η ηθελημένη καθυστέρηση μιας επιδιωκόμενης πράξης, παρ’όλη τη γνώση ότι η καθυστέρηση αυτή μπορεί να βλάψει το άτομο, στην απόδοσή του ή στο πως θα νιώσει σχετικά με την πράξη αυτή.
Η καθυστέρηση παρότι χρήσιμο συστατικό της καθημερινότητας, αφού συχνά χρειάζεται να ιεραρχήσουμε και να μεταθέσουμε χρονικά κάποιες δραστηριότητες, στην αναβλητικότητα είναι ηθελημένη και σκόπιμη ακόμη και αν γνωρίζουμε ότι θα ήταν ωφέλιμο να πράξουμε άμεσα.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μας εμποδίζει να πράξουμε, εκτός από την άρνησή μας να το κάνουμε.
Στις αλλαγές στην προσωπική του ζωή στάθηκε ο Λευτέρης Σουλτάτος.
«Οι πιο σημαντικές αλλαγές στην ζωή μου ήταν να παντρεύεσαι, χωρίζεις και ξαναπαντρεύεσαι. Όταν υπάρχουν παιδιά αυτό είναι δύσκολο. Έχω δύο διαζύγια στο ενεργητικό μου. Έκανα και ένα restart στο θέμα της υγείας, πέρασα ένα μικρό εγκεφαλικό. Αυτές οι αλλαγές σε κάνουν να βλέπεις αλλιώς την ζωή. στα επαγγελματικά πολλές φορές πρέπει να κάνεις την αλλαγή για να μπορέσεις να προχωρήσεις. Οι αλλαγές του χωρισμού είναι πιο δύσκολες ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά. Την αλλαγή για να την κάνεις πρέπει να την έχεις αποφασίσει εσύ και όχι κάποιος άλλος», αποκάλυψε χαρακτηριστικά.
Η συμβουλευτική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια, Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου, μίλησε για το γιατί φοβόμαστε τις αλλαγές, παρόλο που είναι ένα κομμάτι της ζωής μας.
«Αναφορικά με τις αλλαγές, όλα είναι θέμα ελέγχου. Σκεφτόμαστε την πιθανότητα ότι κάτι δεν θα πάει καλά, αλλά όταν συμβαίνει αυτό, αυτό είναι μια αλλαγή και πάντα είναι θετική. Η στασιμότητα είναι μιζέρια και οδηγεί σε γκρίνια και απογοήτευση. Είναι σημαντικό σε μία επανεκκίνηση – χωρίς να είναι “reset” -, το restart που δεν διαγράφουμε πράγματα, να βάλουμε μπροστά το ότι θα μας κάνει να νιώσουμε καλά. Δηλαδή ότι θα ξεκινήσουμε κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε καλά όχι γιατί θα αναγκαστώ να το κάνω γιατί το θέλει κάποιος άλλος και ευχαριστεί κάποιον άλλο. δεν μπορείς να κάνεις το επόμενη βήμα εάν δεν κλείσεις παλιούς λογαριασμούς. Δεν το επιτρέπει ο εγκέφαλος», υπογράμμισε.