Τον δικό τους Γολγοθά ανεβαίνουν οι συγγενείς των νεκρών της τραγωδίας στα Τέμπη οι οποίοι βρίσκουν νομικά κωλύματα για την αποζημίωσή τους για τον χαμό των οικείων τους.
Στο μοιραίο αυτό τρένο, στην διαδρομή του θανάτου του Intercity 62, «χάθηκαν» 57 άνθρωποι.
Και ενώ ο αγώνας για την δικαίωση είναι ενεργός, συγγενείς νεκρών συναντούν νομικά κωλύματα στο ζήτημα της αποζημίωσης για τον θάνατο των οικείων τους καθώς, σε πολλές περιπτώσεις και βάσει σύμβασης εργασίας, δεν δικαιούνται αποζημίωση καθώς δεν ήταν ούτε εργαζόμενοι της Hellenic Train αλλά ούτε και επιβάτες του πλοίου.
Μία εκ των περιπτώσεων αυτών είναι και η ιστορία του Παυλίνι Μπόζο, ο οποίος σκοτώθηκε στο δυστύχημα, και ήταν υπάλληλος του κυλικείου του τρένου. Ο Παυλίνι Μπόζο εργαζόταν σε εταιρεία catering η οποία είχε αναλάβει το κυλικείο του τρένου.
Ο γιος του θύματος, Σωκράτης Μπόζο μίλησε στην «Κοινωνία Ώρα MEGA» για τα κωλύματα που συναντά στην δικαιοσύνη καθώς όπως ανέφερε, για την Hellenic Train «δεν υπήρξε ποτέ», καθώς δεν ήταν ούτε επιβάτης γιατί δεν είχε εισιτήριο, αλλά δεν τον αναγνωρίζουν ούτε ως εργαζόμενο καθώς είχε σύμβαση με την εταιρεία catering που συνεργαζόταν με την Hellenic Train.
«Γίνεται δικαστικός αγώνας πάνω σε αυτό το κομμάτι μόνο και μόνο για το ηθικό κομμάτι και όχι για την αποζημίωση, κι για την μνήμη του πατέρα μου. από την αρχή έπρεπε να δώσουν την αποζημίωση γιατί ο άνθρωπος δούλευε πάνω σε ένα φέρετρο. Από θέματα ασφαλείας ήταν μηδέν, απλά παίζουν με τις λέξεις. από την αρχή είχαν βγάλει ανακοίνωση ότι θα δώσουν αποζημίωση για τα 57 θύματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας. Ύστερα έπαιζαν με τις λέξεις. Εξαίρεσαν το προσωπικό του κυλικείου, εξαίρεσαν και τους μηχανοδηγούς. Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα», είπε αρχικά.
Και συνέχισε ο κ. Μπόζο: «Έκανα την αίτηση για αποζημίωση όπως έκαναν όλοι οι συγγενείς τις επόμενες μέρες. πήρα μέσω mail απάντηση ότι εμείς δεν την δικαιούμαστε γιατί ήταν υπάλληλος του catering και έχουν εργολαβικό με την εταιρεία και δεν το δικαιούται. Ήταν εκείνος για μία ακόμη κοπέλα στο κυλικείο. Εργαζόταν 8 χρόνια ο πατέρας μου. Δεν φανταζόμασταν αυτό το χάλι που υπήρχε στον σιδηρόδρομο. Είναι ντροπή αυτό που κάνουν. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε πάρει καμία αποζημίωση. Ο πατέρας μου βρέθηκε μέσα στο τρένο, απανθρακωμένος».
